O szkole

Maciej Rataj (1884-1940)

Przywódca chłopów polskich, czołowy polityk i parlamentarzysta.
Wyszedł spod słomianej strzechy, dzięki uporowi i wielkiej pracy ukończył gimnazjum, a następnie Uniwersytet Lwowski. Związany od lat szkolnych z ruchem ludowym, w 1919r. został posłem na Sejm Ustawodawczy.
Jako przewodniczący sejmowej Komisji Konstytucyjnej wywarł wielki wpływ na ostateczny kształt Konstytucji Marcowej, a jako minister Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego w gabinecie Wincentego Witosa położył podwaliny pod rozwój oświaty i nauki w odrodzonym państwie. Niewątpliwy talent wzniósł go na szczyt ówczesnej hierarchii władzy, gdy Sejm I kadencji w 1922 roku powierzył mu godność marszałka. Urząd ten sprawował do 1927 roku, dwukrotnie pełniąc w tym okresie zastępczo władzę prezydenta: po zabójstwie Gabriela Narutowicza (w 1922r.) i po przewrocie majowym (w 1926r.)
Rzecznik legalizmu, po przewrocie majowym przestał się mieścić w politycznej rzeczywistości.
Organizator Centrolewu, zwolennik jedności ruch ludowego, wyrósł na drugiego po Wincentym Witosie, niekwestionowanego przywódcę tego ruchu. W latach 1931-1939 był redaktorem naczelnym "Zielonego Sztandaru"- organu Stronnictwa Ludowego, a od 1935r.- prezesem Stronnictwa. Po klęsce wrześniowej pozostał w kraju, angażując się czynnie w struktury konspiracji. Zapłacił za to cenę najwyższą -21 czerwca 1940 roku zginął w Palmirach